Μουσείο, Ναυτικό Γαλαξιδίου

Το πρώτο ναυτικό μουσείο της Ελλάδας ιδρύθηκε το 1928, από τον τότε πρόεδρο της κοινότητας Γαλαξιδίου γιατρό Ευθύμιο Βλάμη, ο οποίος είχε συγκεντρώσει μερικές υδατογραφίες ιστιοφόρων. Η συλλογή του μουσείου, που εμπλουτιζόταν έκτοτε συνεχώς από δωρεές των ναυτικών οικογενειών της πόλης, στεγάστηκε σε ένα όμορφο κτίριο του τέλους του 19ου αι. Το 1979 το κτίριο αυτό ανακαινίστηκε και εξοπλίστηκε κατάλληλα για την καλύτερη δυνατή έκθεση των ευρημάτων. Ο τελευταίος σεισμός όμως δημιούργησε μεγάλα προβλήματα και το μουσείο αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία του. Κατά τη διάρκεια του 2001, με χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, οι ζημιές αποκαταστάθηκαν και το κτίριο ανακαινίστηκε εξ ολοκλήρου και είναι έτοιμο να στεγάσει ξανά τη συλλογή του μουσείου. Αυτή η συλλογή περιλαμβάνει τώρα ακρόπρωρα, τμήματα σκαφών, ναυτικά εργαλεία και όργανα, ομοιώματα πλοίων, όπλα αγωνιστών του 1821, καθώς και πλούσιο αρχειακό υλικό, όπως ημερολόγια και έγγραφα πλοίων, διπλώματα πλοιάρχων, ναυτικά φυλλάδια, φωτογραφίες και χάρτες. Στο μουσείο φυλάσσεται και το πολύτιμο χειρόγραφο Το χρονικό του Γαλαξιδιού, μια μοναδική ιστορική πηγή για την περιοχή, που είχε γραφτεί το 1703 από τον ιερομόναχο Ευθύμιο και εκδόθηκε το 1865 από τον Κ. Ν. Σάθα. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμπλουτισμένη αρχική συλλογή από υδατογραφίες πλοίων. Από τις εκατόν εξήντα συνολικά υδατογραφίες, οι εκατόν σαράντα περιέχουν απεικονίσεις γαλαξιδιώτικων κυρίως ιστιοφόρων, γεγονός που αποδεικνύει τη μεγάλη ακμή της ναυτιλίας του τόπου κατά τη διάρκεια του 19ου και στις αρχές του 20ού αι. Στο μουσείο ανήκει και μία συλλογή από πίνακες του λαϊκού ζωγράφου και καπετάνιου Πέτρου Πετραντζά. Παλαιότερη φωτογραφία αίθουσας του Ναυτικού Μουσείου Γαλαξιδίου.